İşveren ve İş Arayan Neden Buluşamıyor?
Türkiye’de TÜİK Aralık 2018 verilerine göre 4 milyon 302 bin kişi iş arıyor. İnsan düşünmeden edemiyor. İşveren bu kadar personel ararken, işsiz bu kadar iş ararken, neden ikisi buluşamıyor?
Bütün o mülakatların çıkışında yine hüsrana uğramanın bir sebebi elbette ki var. İşverenin seçiciliği, işin maddi açıdan çalışanı tatmin etmemesi, deneyimsizlik, yetersizlik; daha bir çok işveren veya işsiz sebepli anlaşmazlıklar…
Ama; 3 yıllık işsizlik kariyerimde (parça parça çalıştığım işleri saymazsak) gittiğim on’ca mülakatın sonrasında, sayacaklarımın her birini olmuş, görmüş ve geçirmiş bir mülakat uzmanı olarak ve biraz da affınıza sığınarak söylüyorum ki ;
İş arayan kesimi kategorilere ayırmak mümkün; 3 tip işsiz var:
Ne iş olsa yaparımcılar;
Genelde görüşmeye gittiklerinde her işe yatkın, bedensel ve zihinsel olarak her düzeye ulaşabilir bir profil oluşturup işvereni kandırabilir cinsten işsizdirler. Çoğu işe başladıkları ilk hafta, daha deneme sürecinde kaçar gider. Bu tür işsiz, işverenin, asgari ücretin altında dahi olsa her maaş teklifine kafi, her çalışma saatine ‘tamam’dır. Ama dediğim gibi çok geçmeden dökülür. Ve aslında kendi de ne istediğini tam olarak bilmez.
Olsa da oluur, olmasa da olurcular;
Mülakata bir keşiş edasıyla girip, bir yıkık edasıyla çıkarlar. Mülakat onlar için bir deneyimdir.Bir gezici gibi, o iş görüşmesi senin, bu iş görüşmesi benim dolanıp dururlar. Bu kategori “kafası karışıklar” da olabilir. Ancak haklarını yemeyelim, içlerinde en deneyimlileri de onlardır. 🙂
Seçiciler;
“Adam haklı beyler, dağılın…” diyebiliriz. Aklı başında, ne istediğini bilen, kendinden emin, kapasitesinin farkında, iş konusunda hayalperest olmayan insanlardır. Ve daha mülakata girmeden işten ve işverenden beklentileri bellidir; çalışma saatleri, çalışma şartları, maaş vb. gibi… Sanki mülakatı işveren değil de o yapar. Genelde istedikleri işi kaparlar ve mülakat süreci olumlu tamamlanır ancak bu kategorinin kibre kaymaya yakın bir noktası da vardır. Siz siz olun işi fazla abartmayın, istediğiniz ve beklediğiniz pozisyonu işvereni korkutup da kaçırıvermeyin. Çünkü fazla özgüven farkında olmadan kibri doğurur.
